напирать

напира/ть несов.

1 см. напереть 1;

2 разг. босиб (сиқиб) келмоқ, сиқувга (исканжага) олмоқ; противник ~л с фланга душман ён канотдан сиқиб келарди;

3 разг. зўр бермоқ, асосий эътиборни қаратмоқ; ~ на план планга зўр бермоқ.