набойка


набойк/а ж, р. мн. -бек
1 по гл. набить 3; ~а ситца читга гул босиш;
2 газмолга босилган гул; гул босилган газлама;
3 набойка (пошна остига қоқиладиган чарм, резина ёки металл пластинка); кожаные ~и чарм набойка; металлическая ~а нағал.

Рўйхатга қайтиш