накричать

накричать сов.

1 на кого-что бақириб (ўшқириб) бермоқ, бақириб койиб ташламоқ, дўқ урмоқ, дағдаға қилмоқ;

2 что и чего бақириб-чақириб гапирмоқ, бор овозини қўйиб валдирамоқ; ~ всяких глупостей бор овозини қўйиб бўлар-бўлмас гапларни айтмоқ.