набежать

набежа/ть, -егу, -ежишь сов. (несов. набегать)

1 на кого-что тез (шиддат билан) келиб урилмоқ, қоқилиб (урилиб) кетмоқ; ~ть на прохожего йўловчига урилиб кетмоқ;

2 тез босиб келмоқ, бирдан (бир онда) босмоқ, қопламоқ; облако ~ло на солнце бирдан қуёшни булут қоплади; волна ~ла на берег тўлқин қирғоққа урилди;

3 на что келмоқ, пайдо бўлмоқ, кўринмоқ; слезы ~ли на ресницы киприкларига ёш келди, киприкларида ёш кўринди;

4 тўсатдан бошланмоқ, бирдан эсмоқ, кўтарилмоқ (шамол ҳақида);

5 разг. югуриб келиб ғуж бўлмоқ, тезда (бирпасда) тўпланмоқ; в клуб ~ло много народу бирпасда клуб одамга тўлиб кетди;

6 разг. оқиб келмоқ, оқиб келиб тўпланмоқ; вода ~ла в яму ўрага (ўрада) сув тўпланиб қолди;

7 перен. разг. йиғилиб, тўпланиб қолмоқ, йиғилиб-йиғилиб кўпаймоқ (пул, процент ҳақида); ~ли проценты процентлар йиғилиб қолди.