манить

манитъ, маню, манишъ несов. кого-что

1 (сов. поманитъ) имламоқ; имлаб (имо, ишора қилиб) чақирмоқ; ~ собаку итни имлаб чақирмоқ;

2 перен. ўзига тортмоқ, жалб этмоқ, қизиқтирмоқ, оғушта қилмоқ; юг манит человека своей красотой жануб гўзаллиги билан кишини ўзига тортади.