мнить

мнить, мню, мнишь несов. уст.

1 ўйламоқ, хаёл қилмоқ;

2 деб билмоқ, ўйламоқ, фаҳмламоқ, гумон қилмоқ; много ~ о себе ўзини катта фаҳмламоқ, ўзини катта олмоқ, катта тутмоқ; он мнит себя учёным у ўзини олим (деб) фаҳмлайди.