мещанин


мещанин м, мн. -ане
1 мешчан (чор Россиясида: шаҳар майда буржуазиясига мансуб майда савдогар, ҳунарманд);
2 перен. мешчан, тор манфаатпараст одам, обиватель; ~ во дворянстве дворянликдаги мешчан (у-бу қилиб юқори мартабага, мавқега эришган одам).

Рўйхатга қайтиш