меч

меч м, р. -а

1 қилич, шамшир, тиғ; острый ~ ўткир қилич; разрубить ~ом қилич билан чопиб ташламоқ;

2 перен. жазоловчи восита; шамшир; ~ правосудия адолат шамшири; дамоклов ~ см. дамоклов; вложить ~и в ножны қиличларни қинга солмоқ (урушни тўхтатмоқ); поднять (или обнажить) ~ қилич кўтармоқ, қилич яланғочламо қ (уруш эълон қилмоқ); точить ~ қилич қайрамоқ (урушга тайёргарлик кўрмоқ); скрестить ~и қиличбозлик қилмоқ (жанг ёки мунозара қилмоқ); предать огню, и ~у қирғин қилмоқ, қирмоқ, қиличдан ўтказмоқ.