махнуть

махнуть сов. и однокр.

1 см. махать;

2 разг. ўзини отмоқ, урмоқ, ташламоқ; сакраб ўтмоқ; ~ через забор сакраб девордан ошиб ўтмоқ; девордан ошиб тушмоқ; заяц махнул в сторону қуён ўзини четга олиб қочди; қуён ўзини бошқа ёққа урди;

3 прост. йўл олмоқ, жўнамоқ, бормоқ; ~ на лето в деревню ёзда қишлоққа жўнамоқ; ✦ ~ рукой на кого-что қўл силтамоқ; қўлни ювиб, қўлтиққа урмоқ.