крайность

крайност/ь ж

1 сўнгги чек, чегара, ҳаддан ортиқ ҳолат; впадать в ~ь ҳаддан ошиб кетмоқ; ҳаддан ошириб юбормоқ;

2 қарама-қарши (бир-бирига зид, терс) икки ҳол; ~и в характере кишининг характеридаги бир-бирига зид ҳоллар (хусусиятлар); бросаться из одной ~ и в другую ўзини гоҳ уёққа, гоҳ буёққа (қарама-қарши томонга) урмоқ;

3 уст. ноиложлик, эҳтиёж, зарурат, оғир аҳвол; муҳтожлик; ✦ до ~и разг. ғоят, ниҳоятда, жуда, жуда ҳам; ўтакетган, ғирт; по ~и прост. ҳеч бўлмаганда, лоақал, ақалли; довести до ~и жуда ҳам аччиғини чиқармоқ, тутақтириб юбормоқ.