камень

камень м, р. -мня, мн. -мни и -менья

1 тош; песочный ~ қумтош; драгоценные каменья қимматбаҳо тошлар;

2 қимматбаҳо тош, кўз; кольцо с зелёным камнем яшил (тош) кўзли узук;

3 қабртош, қабр тоши;

4 мн. камни мед. тош; камни в почках буйракдаги (буйракка келган) тош;

5 перен. юракдаги ғашлик, ғам, ташвиш; ~ с души свалился юракдаги ғашлик (ёки ғам-ташвиш) йўқолди, юрак бўшади; на сердце (лежит) ~ юракда ғам-ғусса; юракни ғашлик (оғир ғам-ғусса) босиб ётибди; ✦ держать ~ за пазухой на кого, против кого кек сақламоқ, ўч олиш пайида бўлмоқ; ҳап сеними деб юрмоқ; забросать (или закидать) камнями кого таъна тошлари ёғдирмоқ, қораламоқ, ёмонламоқ; камня на камне не оставить 1) кунпая-кун қилмоқ, ер билан яксон қилмоқ; 2) қаттиқ танқид қилмоқ, тор-мор қилмоқ; камни вопиют тош ҳам чидамайди, илон пўст ташлайди; камнем падать (или упасть) ўқдек отилиб кетмоқ, учиб тушмоқ.