коренник

коренник м, р. -а

1 шотига қўшилган от, бош от (аравага қўшилган учта отнинг ўртадагиси);

2 обл. туб-жойли, ерли, маҳаллий, туб (аҳоли, хизматчи ва ш, к. ҳақида).