измор

измор м: взять (брать) ~ом (или на ~) кого-что 1) тинкасини қуритиб қўлга олмоқ, таслим бўлишга мажбур этмоқ, енгмоқ; 2) перен. разг. ҳол-жонига қўймай кўндирмоқ, ундирмоқ.