изломанный


изломанн/ый, -ая, -ое
1 прич. от изломать;
2 в знач. прил. синган, синдирилган, дарз кетган, синиқ;
3 в знач. прил. синиқ, зигзаг шаклидаги; ~ая линия синиқ чизиқ;
4 в знач. прил. ўткир учли, шикаста (ёзув ҳақида);
5 перен. в знач. прил. кескин ўзгарган, айниган, бузилган, табиий ҳолатини йўқотган, руҳи синган; душевно ~ый человек кўнгли синган киши, руҳи синган (эзилган) киши;
6 перен. в знач. прил. бузуқ, (нуқт, талаффуз ҳақида).

Рўйхатга қайтиш