изгрызть

изгрыз/ть, -ызу, -ызёшь; -ыз, -ызла сов. (несов. изгрызать) что

1 тишлаб (чайнаб, кемириб) зарар етказмоқ, ишдан чиқармоқ;

2 ғажиб (кемириб) ташламоқ; ғажиб (кемириб) кетмоқ; ғажиб (кемириб) еб қўймоқ; собака ~ла кость кучук суякни ғажиб еб қўйди.