изгнать

изгнать, -гоню, -гонишь сов. (несов. изгонять) кого-что

1 ҳайдамоқ, қувмоқ, қувиб (суриб) чиқармоқ, сургун қилмоқ; ~ из своей среды (бировни) орадан ҳайдаб чиқармоқ; орадан кўтармоқ; ~ из страны мамлакатдан қувиб (ҳайдаб) чиқармоқ;

2 йўқ қилмоқ, барҳам бермоқ, чиқариб юбормоқ; ~ что-л. из употребления истеъмолдан чиқариб юбормоқ, ишлатилмайдиган қилмоқ; ~ из памяти хотирадан чиқариб юбормоқ.