избранник


избранник м
1 высок. сайланган (сайлаб қўйилган) киши; ~ народа халқ сайлаган (сайлаб қўйган) киши;
2 высок. севгили, маҳбуб; ~ cердца севилган киши, кўнгил берилган маҳбуб; И вот уехала она С ~ом своим (Н. Некрасов) Мана у энди ўз севгилиси билан кетди;
3 перен. чего тақдир (бахт, омад) кулиб боққан киши; ~ судьбы тақдир кулиб боққан киши; ~ счастья бахт кулиб боққан киши, бахтиёр одам;
4 высок. уст. қобилияти, истеъдоди жиҳатидан бошқалардан ажралиб турадиган одам, мумтоз.

Рўйхатга қайтиш