избить
избить, изобью, изобьёшь сов. (несов. избивать)
1 кого-то урмоқ, калтакламоқ, дўппосламоқ, саваламоқ;
2 книжн. уст. қирмоқ, ур калтак-сур калтак қилмоқ, йўқ қилиб юбормоқ;
3 что разг. ишдан чиқармоқ, ярамас ҳолга келтирмоқ, абжақ (шалоқ) қилмоқ.