истово

истово нареч. уст. тартиби (қоидаси) билан, қоидали қилиб, астойдил; ~ кланяться қоидаси билан қуллуқ қилмоқ; қоидали (қоидасини келтириб) саломлашмоқ; Дуняшка трудилась самозабвенно, серьёзно, ~ (Кочетов) Дуняшка жонини аямай, жиддий, астойдил меҳнат қилар эди.