иждивенец

иждивен/ец м, р. -нца бировнинг қарамоғида бўлган одам, боқим, нонхўр; у него два ~ца унинг қарамоғида икки киши (жон) бор; быть ~цем қарамоғида бўлмоқ, боқим бўлмоқ.