из


из-, изо-, изъ-, ис- приставка феъл қўшимчаси бўлиб:
1 иш-ҳаракатнинг бирор ердан, бирор нарса ичидан ташқарига йўналганлигини англатади, мас., изгнать, извергнуть, излучать;
2 иш-ҳаракатнинг ҳамма нарсага, ҳамма ёққа баравар тарқалишини билдиради, мас., избегать, избороздить, изрезать;
3 иш-ҳаракатнинг тугал, охиригача бажарилишини, сўнг даражага етказишини билдиради; мас., изжарить, израсходовать, измучить;
4 "ся" юкламаси билан ясалган иш-ҳаракатнинг узлуксизлиги, доимий такрорланиши натижасида бирор сифат ёки хусусият касб этиш, ёки аксинча, бирор сифат, хусусият ёки қобилиятни йўқотиш каби маъноларни ифодалайди, мас., извериться, изнервничаться, избавиться.

Рўйхатга қайтиш