исполу


исполу нареч.
1 ист. тенг шерикликка (ҳосилнинг ярмини ернинг эгасига бериш шарти билан); работать ~ тенг шерикликка ишламоқ (ер экмоқ); брать землю ~ ерни тенг шерикликка олмоқ;
2 уст. тенг (баб-баравар) бўлишиб, арра қилиб.

Рўйхатга қайтиш