изрытый

изрыт/ый, -ая, -ое

1 прич. от изрыть;

2 в знач. прил. ковлаб (қазиб) ташланган, ўнқир-чўнқир бўлиб қолган; ўнқир-чўнқир; ~ая дорога ковлаб ташланган йўл; ўнқир-чўнқир (ўйдим-чуқур) йўл.