грохнуть

грохну/ть сов. однокр. (несов. грохать) разг.

1 кого-что тарақлатиб тушириб юбормоқ, ташламоқ, қўймоқ; ~ть вязанку дров на пол бир боғлам ўтинни тарақлатиб полга ташламоқ;

2 по чему тарақлатиб урмоқ, туширмоқ, солмоқ; ~ть кулаком по столу столни тарақлатиб мушт билан урмоқ;

3 қаттиқ (кучли) овоз чиқармоқ , гумбурламоқ; ~л выстрел ўқ гумбурлаб отилди;

4 прост. қаттиқ, кулмоқ, қаҳ-қаҳ уриб кулмоқ; ~ть со смеху шарақлаб кулиб юбормоқ.