горнило

горнил/о с

1 уст. то же, что горн I, 1;

2 перен. чего қозон, олов, ўт (киши синовлардан ўтадиган, чиниқадиган, тобланадиган шароит ҳақида); закаляться в ~е жизни ҳаётда чиниқмоқ, ҳаёт қозонида қайнамоқ; выковываться в ~е революции революция ўтида тобланмоқ.