гомонить

гомон/ить несов. прост. шовқин қилмоқ, ғовур-ғувур гаплашмоқ, чувиллашмоқ, чуғурлашмоқ; вақирлашмоқ; ~ят дети болалар чуғурлашмоқда; За приречными вербами разноголосо ~или лягушки (Шолохов) Дарё бўйидаги самбиттоллар ортида қурбақалар ҳар мақомда вақирлар эди.