дуться

дуться несов. разг.

1 на кого-что кимсадан араз қилмоқ, хафа бўлмоқ, хафа бўлиб лаб-лунжини (қовоғини) осилтирмоқ, тиртаймоқ, терсаймоқ; не дуйся на меня мендан хафа бўлма, менга димоғ-фироғ қилма;

2 прост. берилиб ўйнамоқ, муккасидан кетиб (бот кўтармай) ўйнамоқ; ~ в карты бош кўтармай карта ўйнамоқ, картадан бош кўтармаслик.