дурак

дурак м, р. -а

1 разг. эси йўқ одам, аҳмоқ одам; аҳмоқ, тентак, эси паст;

2 уст. майнабоз, масхарабоз, қизиқчи (подшоҳлар саройида);

3 мн. ~и дурак (карта ўйинларидан бир тури); ✦ дурак ~ом 1) бориб турган аҳмоқ, ғирт аҳмоқ; 2) аҳмоқ бўлиб қолган, лақиллаган; оставить в ~ах кого 1) ютмоқ, қолдирмоқ (дурак ўйинида); 2) перен. аҳмоқ қилмоқ, лақиллатмоқ, алдамоқ; валять (или ломать, корчить) ~а разг. аҳмоқлик (тентаклик) қилмоқ; майнабозчилик (жиннилик) қилмоқ; нашёл (нашли) ~а! аҳмоғиниг топибсан ( яъни, аҳмоғинг эмасман); не ~ (выпить, поесть и т. п.) шутл . -га келганда жуда уста, жонини киргизади (масалан, ичишга, ейишга ва ҳ. к.); он не ~ выпить ичишга келганда у жуда уста, ичишнинг жонини киргизади; без ~ов прост. майнабозчилик қилмасдан, жиддий.