дрянь


дрянь ж разг.
1 собир. ҳеч нарсага арзимайдиган нарса (ёки одам); ярамас;
2 в знач. сказ. прост. ярамас, мазаси йўқ (бемаза, бемаъни); человек он ~ у ярамас одам; дело ~ иш пачава.

Рўйхатга қайтиш