дохнуть

дохну́/ть сов.

1 нафас олмоқ; нафас чиқармоқ;

2 эсмоқ, эса бошламоқ; ~л сла́бый ветеро́к енгил шабада эса бошлади; ✦ не сметь (или боя́ться) ~ть донг қотмоқ, нафаси (дами) ичига тушиб кетмоқ (масалан, қўрқувдан); ~ть не́когда разг. нафас олишга ҳам вақти йўқ, бош қашишга ҳам қўл тегмайди.