чаять

чая/ть, чаю, чаешь несов. кого-чего уст. и прост.

1 ўйламоқ, деб ўйламоқ; я ~л, ты уехал сен жўнаб кетгансан деб ўйлабман;

2 умид қилмоқ, умидвор бўлмоқ, умид боғламоқ; орзу қилмоқ, илинжида юрмоқ; интизор бўлмоқ; уж не ~ла и в живых застать тирик кўраман деб умид ҳам қилмаган эдим; ✦ не ~ть души в ком бировни жон-дилидан яхши кўрмоқ, жонидан севмоқ.