чокать

чока/ть I, -ает несов. (сов. чокнуть)

1 чийилламоқ, сайрамоқ (қушлар ҳақида); на берёзе ~л дрозд қайин дарахтида майна сайрарди;

2 разг. тақир-туқур (шақир-шуқур) қилмоқ, тақилламоқ, жарангламоқ; шпоры ~ют шпоралар шақир-шуқур қилади.

чокать II несов. лингв. «ч»ламоқ («ц» товуши ўрнига «ч» талаффуз қилмоқ).