бац

бац межд.

1 тарс, тақ, шақ, тарс-турс, тақ-туқ, шарақ-шуруқ;

2 в знач. сказ. разг. тарс (қарс) этди, тарсиллади, қарсиллади, шарақлади; тарс (қарс) этиб урилди (отилди); шарақлатиб урди (туширди, солди); ~ по лицу юзига тарс этиб бир туширди.