барин


барин м
1 барин, дворян, помешчик ва унга мурожаат формаси;
2 оқсуяк, зодагон, тўра, бой (революциядан илгариги Россияда: юқори табақага, эксплуататорлар синфига мансуб киши);
3 тўра, хўжа, хўжайин (қаролга нисбатан);
4 разг. қўлини совуқ сувга урмайдиган одам, сояпарвар одам, оқбилак, ипакойим; ✦ жить ~ом ишламай-кучламай шоҳона (боёна) кун кечирмоқ; сидеть ~ом бекор (қўл қовуштириб) ўтирмоқ.

Рўйхатга қайтиш