благочиние

благочини/е с

1 книжн. уст. одоб-ахлоқ, одоблилик; правила ~я одоб-ахлоқ, қоидалари;

2 церк. бош (катта) поп қарамоғидаги бир неча черков.

Рўйхатга қайтиш