авторитет

авторитет м

1 обрў, нуфуз, эътибор; пользоваться ~ом обрўга эга (обрўли) бўлмоқ; завоевать ~ обрў қозонмоқ, обрў орттирмоқ, обрўга эришмоқ; терять ~ обрўсини йўқотмоқ;

2 бирор соҳада обрў-эътибор қозонган, эътиборли, нуфузли одам; он -большой ~ в химии у химияда катта эътибор қозонган одам.