ахнуть

ахну/ть сов. и однокр.

1 см. ахать; он ~л от удивления ҳайратдан унинг оғзи очилиб қолди; ~ть не успел нафас олишга ҳам улгурмай; бир зум ҳам ўтмай; «иллолло»га ҳам келтирмай;

2 кого-что прост. зарб билан урмоқ, туширмоқ, солмоқ; ~ по спине орқасига туширмоқ;

3 прост. бирдан гумбурлаб қолмоқ, гумбур-гумбур, тасир-тусир овоз чиқармоқ; вдалеке ~ли выстрелы йироқда поқа-поқ ўқ отила бошланди.