алчущий


алчущий, -ая, -ее уст. книжн.
1 прич. от алкать;
2 в знач. прил. жуда ҳам хоҳловчи, беҳад (қаттиқ) истовчи, орзуманд, иштиёқманд.

Рўйхатга қайтиш